Ya da yaşanmadı belki, belki

Göğsünde taşıdığın yıldızlar....

Uzaktan duyulan şarkının anlaşılmaz sözleri gibi.

Bıraktım, gidiyorum.

Pes etmedim, yoluma devam ediyorum.

Güçsüz sanma beni, bir aşka teslim olmayacak kadar özgür benim kaderim.

Yaşandı ve bitti. Ya da yaşanmadı belki, belki...

Aklımdasın, kalbimdesin ama hatırlatmıyorum ki.

Yıldız oldum ışığım sönene kadar.

Rüzgar oldum.

Yapraklar arasında dolanıp gülümsüyorum.

Artık sorularım kendime. Cevaplarını ise hiç merak etmiyorum.

Bu muymuş, bu olsun.

Böyle kalsın gerçekler, belirsizlikler içinde.

Nasıl olsa hayat bir gün gösterecek salt gerçeği.

Benim kalbim çok büyük zalim beyfendi,

Yıldızları, güneşi, ay'ı, tüm yeşillikleri barındırırım ruhumda.

Fırtınalardan, gök gürültülerinden kaçmam ama yıldırım düşemez yüreğime, bedenime.

İçimde yaşadığım her şey ben'im aslında. Ben olduğum kadar sevdim bu yüreğimi.

Şimdi sana başarılar olsun daima. Bir gün de, o başarılarınla büyü.

Ben yoluma devam ediyorum, sana kul köle amansız umutsuz bir vaka değilim.

Bir hayatım var.

İçinde yokluğunun perperişan edemeyeceği gerçek bir hayat.

Ben senden çok önce de vardım.

Var olacağım.

En büyük gücümle.

Buğday tenin yalandan ısıtmış beni.

Olmak istediğim yerde en iğrenç anı tükettin.

Başka bedenlerle çoğalacağını düşünerek yaşa lütfen sen.

Benim bedenim senin ruhuna aykırı gelir.

Uzun laflara gerek yokmuş.

Böyle kalsın gerçekler, belirsizlikler içinde.

Nasıl olsa yaşam bir gün anlattıracak seni sana.

Ben güçlü kalayım lütfen.

Seninle güçlü kalmam çok imkansız gibi.

Heniz unutmadım ama hatırlamıyorum ki.

Bırak su aksın yolunu bulsun şimdi.




Karamel rumuzlu arkadaşıma hitafen yazılmıştır.